Istorija Gruzije
Još od antičkih vremena na teritoriji Gruzije postojale su moćne i nezavisne kraljevine – Kolhida i Iberija. Ovde prema grčkoj mitologiji dolaze Argonauti u potrazi za zlatnim runom. Od I veka pre nove ere je pod vlašću Rimske Imperije. Gruzija je primila hrišćanstvo 326. godine, posle sticanja nezavisnosti od Rimljana. To je čini jednom od najstarijih hrišćanskih zemalja na svetu. Najveći procvat gruzijska država je doživela u XI-XII veku za vreme vladavine carice Tamare, dok je u XV-XVI veku Gruzija bila podeljena između Osmanskog carstva i Persije. U borbi protiv osvajača Gruzija traži pomoć od Rusa i od 1801. godine postaje deo Ruske Imperije. Takva odluka je pozitivno uticala na razvoj Gruzije i zaštitila je lokalno stanovništvo od genocida i asimilacije od strane muslimanskih država. Godine 1922. Gruzija postaje deo SSSR, a 1991. među prvima proglasila je nezavisnost. Prve godine gruzijske samostalnosti pratile su ekonomski problemi i međuetnički konflikti. Nakon revolucije ruža 2003. godine, kada je smenjena prethodna vlast, sproveden je niz reformi koje su dovele do stabilnog ekonomskog razvoja.
Držvavni jezik u Gruziji je gruzijski. On ne pripada ni jednoj jezičkoj porodici. Gruzini koriste unikatno pismo koje postoji od V veka i sadrži 33 slova. Gruzijsko pismo ima nacionalni status kulturnog nasleđa u Gruziji i od 2016. se nalazi na spisku nematerijalne kulturne baštine UNESKO-a.
Rečnik
- Gamarđoba – Zdravo
- Gamađos – Živeli
- Mardloba – Hvala
- Diah – Da
- Ara – Ne
- Kargi – Dobro
- Mikvarhar – Volim te
- Nahvamdis – Doviđenja
Starije generacije govore ruski jezik, dok mlađa populacija dobro vlada engleskim.